Nepal

Door het missen van mijn vlucht in Kunming, heb ik daar 2 dagen moeten wachten op een andere vlucht naar Kathmandu. Hierdoor heb ik een nieuwe stad aan mijn reis kunnen toevoegen. Gelukkig regelde de airline een mooi 4 sterren hotel en eten voor mij.

Op de luchthaven ontmoette ik een Chinese lotgenote. Samen hebben we ons 2 dagen vermaakt. We hebben vele interessante gesprekken gevoerd over de politiek, familie en de wereld. Ik mag mezelf gelukkig prijzen dat ik haar heb ontmoet. Ze heeft me overal bij geholpen. Met Chinees kom je toch een stuk verder dan Engels. Hoe kan het toch dat ik continu mensen blijf ontmoeten op momenten dat ik het nodig heb...

De 15e ben ik dan eindelijk aangekomen in Kathmandu. Ook deze vlucht was 2 uur vertraagd. Dat is dus blijkbaar standaard bij China Eastern.

Ik werd opgehaald door een gids van de hiking organisatie. Aardige man die mij, onderweg naar het hotel, meteen een hoop vertelde over de stad. Wat hier heel fijn is dat iedereen Engels spreekt. Zelfs sommige kranten zijn in het Engels. Geen gebarentaal en google translate meer.

Het hotel ligt in het meest toeristische gebied van de stad, genaamd Thamel. Heerlijk druk en chaotisch, dat ben ik inmiddels redelijk gewend. Allemaal kleine straatjes met restaurantjes, giftshops, trekking gear shops enz. Alles is hier te krijgen. Als je iets wil kopen moet je wel flink afdingen. Iets waar ik nog niet zo goed in ben. Mensen hier verdienen dus veel geld aan mij.

Na mezelf te hebben geïnstalleerd in het hotel en lekker te hebben geslapen, staat er een toer door de stad op de planning. We bezoeken maar liefst 4 world haritage sites, een hoop tempels, waaronder de Monkey tempel. De schade die de aardbeving heeft aangericht is nog goed zichtbaar. En in Nederland zou alles gesloten zijn vanwege het gevaar van instorten. Hier is vrijwel alles nog open voor toeristen. Ze kunnen ook niet anders, want toerisme is hun belangrijkste inkomstenbron.

Ook bezochten we het crematorium. Wat ik hier heb gezien zal me voor altijd bij blijven. Overledenen worden hier op een speciale steen aan de rand van een riviertje gelegd. Ze worden hier uitgekleed en gewassen door familie. Vervolgens worden ze naar een brandende stapel hout gedragen. Hier moet de oudste zoon het lichaam in de fik steken via de mond van de overledene. het duurt ongeveer 6 uur totdat het lichaam volledig is verbrand. Dit hele proces is voor iedereen zichtbaar. Het is niet zeldzaam, iedereen die overlijd hier in Kathmandu gaat door hetzelfde proces. Ik heb vol bewondering gekeken.

Na een dag voor nieuwe indrukken is het tijd om mijn spullen voor morgen in te pakken. Vanaf morgen begint de toer naar en over het Annapurna Circuit. We zullen 15 dagen hiken door de bergen. Max hoogte zal 5460m zijn op de Thorung La Pass. Waar we beginnen in korte broek en t-shirt (25 graden), zullen we langzaam maar zeker meer kleren aan moet trekken (-15 graden).

Net nog even de laatste dingetjes aangeschaft hier voor het lopen door sneeuw, want daar was ik niet helemaal op berekend. Nu ben ik er helemaal klaar voor. Als ik dit overleef dan ben ik echt super trots op mezelf. 

In de bergen is weinig tot geen internet dus jullie zullen de komende 2 weken weinig van mij horen. Als er halverwege een mogelijkheid is zal ik proberen een kleine update te geven.