Vietnam, Hanoi, SaPa

Je zou toch denken dat ik na al die grote steden wel gewend zou zijn aan de drukke straten. Maar de drukte in Hanoi is toch weer even anders. Motoren en scooters vormen hier het straat beeld. Het is interessant om te zien wat ze allemaal kunnen vervoeren op die scooters. Hele huishoudens komen voorbij. Het meest verbazingwekkende wat ik heb gezien, was een vrouw die haar baby fles voeding gaf tijdens het rijden. In 1 hand het stuur, op de andere arm de baby. En de fles bevond zich tussen de schouder en de baby's mond.

Regels zijn er niet en stoplichten nauwelijks. Oversteken word dan ook een soort spelletje, ze noemen het ook wel Frogger. De beste manier om over te steken is om gewoon te gaan lopen. Als je hetzelfde tempo aanhoud gaan ze wel om je heen. Als je gaat rennen of stilstaan is de kans groot dat je word aangereden. Inmiddels ben ik er aan gewend en manoeuvreer ik me door al het verkeer heen alsof het niks is.

Omdat ik toch meer heb met natuur en rust dan met de drukte van de stad ben ik na 2 dagen naar SaPa gegaan.

Vanuit Hanoi is het 6 uur rijden in een nachtbus. De bussen zijn goed te doen alleen niet berekent op grote mensen. Gelukkig ben ik niet zo groot en paste ik precies in de (slaap) stoel. De bussen staan hier heel slecht bekend, omdat de chauffeurs rijden als gekken. Dat is misschien wel een beetje waar. Onze chauffeur vond niemand snel genoeg gaan en ging alle auto's en andere touringcars voorbij.

​'s Ochtends vroeg kwamen we aan in SaPa en begon de hike. Het weer was nat. Hierdoor was de route, die dwars door het regenwoud en rijstvelden ging heel modderig en glad. Door de vele regen waren er ook landslides en dan stond je tot je knieën in de modder. Dit alles maakte de ervaring nog aparter. Dit was toch heel anders dan hiken in de Himalaya's.

Naast onze gids werden we ook gevolgd door een horde dames die in de dorpjes leefden waar wij heen gingen. Ze waren zeer behulpzaam. Ze namen je letterlijk aan de hand bij gevaarlijke en gladde stukken. Tijdens de lunch wisten we pas waarom ze zo behulpzaam waren. Toen werd er van ons verwacht dat we wat van hun spullen zouden kopen. Ik werd overrompeld en heb daarom veel te veel betaald voor dingen die ik anders nooit zou kopen... Maar ja, mijn behulpzame vrouw had niks anders dan dure spullen en ik was veel te aardig om niks te kopen... Dus weer wat extra souvenirs voor de mensen thuis ;).

's Avonds hebben we heerlijk gedineerd met de familie van de homestay. De groep waarmee ik was, was echt super gezellig. Stuk voor stuk geweldige mensen. We hebben een gezellige avond gehad met kaartspelletjes en Happy Water (Rice wine). Terwijl we lekker dicht bij het op kolen gestookte vuurtje zaten.

Waar het weer de 1e dag tegen zat en er vrijwel geen uitzicht was, was dat de volgende dag compleet anders. Een heerlijk zonnetje en fantastische uitzicht. Nu konden we nog even extra genieten.

Wat tijdens het lopen opviel was dat de meeste gidsen en werkende mensen in de rijstvelden vrouwen waren. De gids vertelde dat de vrouw hier het meeste werk op het land doen. Wat de mannen precies doen, weet ik nog niet...

Na 2 geweldige dagen ben ik nu weer terug in het hostel in Hanoi. Vanavond vertrek ik met de nachtbus naar Hue (13 uur) rijden. Dit is een stuk verder richting het zuiden van Vietnam. Hiermee laat ik de meeste regen en 'kou' achter me. Het voelt goed om weer verder te reizen. Richting minder drukke plaatsen :).

Op dit moment voel ik me heel erg gelukkig en bevoorrecht dat ik dit allemaal mee mag maken.