China here I come!

Nin Hao!

Het laatste deel van de treinreis (1300km) van Mongolie naar Beijing, China zit erop . Dit laatste stukje was ook het meest interessant en gezellig. De hele trein zat vol met toeristen, die hier dus wel degelijk zijn in de winter. En we reden door een landschap wat we nog niet tegen waren gekomen namelijk de Gobi woestijn.

Ondanks dat de afstand niet zo groot was toch weer meer dan 24 uur over gedaan. Dit komt doordat er bij de grens met China van onderstel gewisseld moet worden. Dit proces neemt zo een 4 uur in beslag. het was wel interessant om te zien hoe dit in zijn werk gaat.

20 Januari aangekomen in China. Ik moet eerlijk zeggen dat ik heel blij ben dat de treinreis erop zit en ik ben trots dat ik China heb bereikt. Bij aankomst ben ik meteen onder de indruk van de drukte en het grote Beijing. Na afscheid te hebben genomen van de andere reizigers die ik in de trein heb ontmoet ga ik snel opzoek naar mijn slaapplek voor die dag.

Ik merk dat ik het lastig vind continu weer opnieuw alleen te zijn als ik van plek verander. Op de 1 of andere manier ben ik dan toch bang geen nieuwe mensen te leren kennen ofzo. Maar gelukkig komt het tot nu toe altijd goed.

De eerste paar dagen in Beijing verblijf ik bij een host via couchsurfing. Een hele aardige en super gastvrije jonge dame die hier in de stad werkt en verblijft in een luxe appartement in een hotel (via haar werk). Ik mag overal gebruik van maken. De sportschool, de yoga lessen. Ze neemt me zelfs mee uit eten voor verschillende Chinese gerechten en ik mag niks betalen.

Helaas heb ik de 1e 2 dagen in Beijing niet echt kunnen genieten , omdat ik behoorlijk ziek was. Waarschijnlijk omdat ik de 1e dag hier gewoon uit de kraan heb gedronken. Dom van me. Maar mijn host heeft gelukkig goed voor mij gezorgd en nu voel ik mij weer beter.

Vandaag kon ik dan ook eindelijk de stad een beetje gaan verkennen. Omdat het maandag is en de meeste attracties dus dicht zijn heb ik verschillende winkelstraatjes bezocht. Leuk om te zien hoe die versiert zijn. Ook ben ik naar de Temple of Heaven geweest.

Nu ik een hele dag buiten ben geweest merk ik pas hoe de Chinezen naar mij kijken. Overal waar ik loop word ik aangestaard, er worden foto's gemaakt. En in de metro maken sommige mensen zelfs ongevraagd selfies. Als iedereen die foto's deelt op social media dan ben ik binnen de kortste keren een bekende Nederlander hier in Beijing. Ik besteed er maar niet te veel aandacht aan, maar denk dat als ik er geld voor zou vragen ik hier rijker weg zou gaan dan dat ik gekomen ben ;).

Ik zal nog 3 weken in Beijing verblijven voordat ik door reis naar Nepal. Helaas is het vanwege het Chinese Nieuwe Jaar niet mogelijk om met de trein door China te reizen. Genoeg tijd dus om Beijing te leren kennen. In mijn volgende blog zal ik dan ook proberen jullie een beetje Taste of Beijing mee te geven.

Ik wil trouwens even iedereen bedanken voor de leuke en lieve berichtjes en reacties tot nu toe. Het doet me goed te horen dat jullie het leuk vinden om te lezen wat ik allemaal mee maak en ik haal ook zeker nieuwe energie uit de bemoedigende woorden en tips die ik krijg. Ver van huis zijn is lang niet altijd makkelijk, maar de steun en energie die ik van jullie berichten krijg maakt het een stuk makkelijker. Ciciao (dankjewel)!